Procesory wielordzeniowe

Procesory wielordzeniowe są w codziennym użytku. Jednostkę z przynajmniej dwoma rdzeniami ma już praktycznie każdy użytkownik nowego lub zmodernizowanego w ostatnim czasie komputera. Niemniej na procesorach dwurdzeniowych świat się nie kończy. Na rynku równolegle z procesorami dwurdzeniowymi dostępne były także procesory czterordzeniowe. Występowały także znaczne różnice w cenie zakupu i można podejrzewać że wynikają ze skomplikowania budowy i osiąganych rezultatów wydajności.

Szybka analiza oparta na liczbie rdzeni mówi jasno: procesor czterordzeniowy. Niestety, praktyka temu przeczy, gdyż wiele, jeśli nie większość typowych zadań (a co często ważniejsze – również gier) wykorzystuje maksymalnie dwa wątki procesora. Wówczas wyżej taktowany, wyposażony w większą ilość pamięci podręcznej procesor dwurdzeniowy okazuje się szybszy od sprzedawanej w podobnej cenie jednostki czterordzeniowej.

Intel Turbo Boost

Tryby Intel Turbo zostały zastosowane pierwotnie w procesorach Intel Core i7 serii 900. Wprowadziły początkowo trochę zamieszania wśród testerów oraz bardziej zaawansowanych użytkowników. Turbo pozwalał bowiem na w pełni automatyczne podrasowanie procesora, z restrykcyjnym zachowaniem nie przekraczania ustalonego maksymalnego poboru energii.

Prawdziwe będzie założenie, że procesor nieczęsto jest obciążony maksymalnie. Aby tak się stało, musimy czymś zająć wszystkie rdzenie, całość pamięci podręcznej, kontroler pamięci i inne logiczne elementy znajdujące się w procesorze. Okoliczność taka w praktyce występuje niezmiernie rzadko a zwłaszcza w procesorach wielordzeniowych. Część aplikacji codziennego użytku nie wykorzystuje potencjału procesorów dwurdzeniowych, a co dopiero czterordzeniowych. Turbo Boost rozwiązuje ten problem następująco, jeżeli w danej chwili wykorzystujemy tylko jeden rdzeń procesora, to pozostałe przełączamy w tryb bezczynności, a wolne zasoby TDP przerzucamy na ten jeden rdzeń, zwiększając jego taktowanie.

Procesory dwurdzeniowe i czterordzeniowe

W zastosowaniach, w których wykorzystywane są cztery rdzenie procesora, jednostki mające taką właśnie liczbę rdzeni zapewniają wydajność wyższą nawet od najszybszych dwurdzeniowców. Jeśli jednak uruchomimy aplikację obciążającą maksymalnie dwa rdzenie procesora, to wyżej taktowany procesor, np. z serii Core 2 Duo, okazuje się szybszy, co wielkim zaskoczeniem być nie powinno. W przypadku najnowszych procesorów z serii Core i5 oraz Core i7 problem ten jednak nie istnieje! W nich obciążone rdzenie wspomnianych jednostek taktowane są znacznie wyższą częstotliwością, co pozwala osiągnąć lepszą wydajność i najczęściej przegonić nawet najwyżej taktowane Core 2 Duo.

Czterordzeniowy procesor

Zmierzając do podsumowania wynika, że procesory Core i5 oraz Core i7 które posiadają technikę Intel Turbo Boost nie są jakąś nowością jeżeli chodzi o budowę wewnętrznej architektury procesora. Wyżyłowane tryby Turbo, jakie zastosowano w najnowszych wersjach tych procesorów, pozwoliły wreszcie sądzić o procesorach czterordzeniowych jak o rozwiązaniach za każdym razem szybszych od najwydajniejszych procesorów dwurdzeniowych. Dodatkowo na uznanie zasługuje fakt, iż istnieje możliwość kupna czterech rdzeni, które w zastosowaniach maksymalnie dwuwątkowych nie są wolniejsze od procesora dwurdzeniowego, wysoko taktowanego. Wiadomo oczywiście że przy pracy wszystkich czterech rdzeni wydajność jest nie porównywalna z dwurdzeniowcami.